świadomość
Look at other dictionaries:
świadomość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. świadomośćści, blm. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan psychiczny, w którym człowiek zdaje sobie sprawę z tego, co się dzieje; stan czuwania, przytomności : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świadomość — ż V, DCMs. świadomośćści, blm «zdolność zdawania sobie sprawy w kategoriach pojęciowych z tego, co jest przedmiotem postrzegania, doznawania; najwyższy poziom rozwoju psychicznego charakterystyczny dla człowieka; zdolność umysłu do… … Słownik języka polskiego
czuć — ndk Xa, czuję, czujesz, czuj, czuł, rzad. czuty 1. «doznawać wrażeń zmysłowych» Czuć chłód, wilgoć, zapach. Czuć ból, głód, pragnienie. Czuł, jak mu serce bije, jak krew uderza do głowy. ◊ Nie czuć nóg, rąk «mieć zmęczone nogi, ręce; być bardzo… … Słownik języka polskiego
zmącić — 1. Zmącona świadomość, pamięć «świadomość, pamięć niecałkowicie sprawna»: Bardzo długo zaglądałem w głąb ciemnej i zmąconej pamięci. Byłem znowu małym chłopcem, siedziałem w biednej wiejskiej klasie, w ławkach pokaleczonych kozikami, poplamionych … Słownik frazeologiczny
zmącać — 1. Zmącona świadomość, pamięć «świadomość, pamięć niecałkowicie sprawna»: Bardzo długo zaglądałem w głąb ciemnej i zmąconej pamięci. Byłem znowu małym chłopcem, siedziałem w biednej wiejskiej klasie, w ławkach pokaleczonych kozikami, poplamionych … Słownik frazeologiczny
СУХОДОЛЬСКИЙ Богдан — (27.12.1903, г. Сосновец, Польша, 2.10.1992, Варшава), польск. педагог, философ, историк науки и культуры, проф. (1938), д. ч. Польск. АН (1952). Окончил Варшавский и Краковский ун ты (1921 25), изучал историю литры, философию и педагогику в… … Российская педагогическая энциклопедия
samoświadomość — ż V, DCMs. samoświadomośćści, blm 1. «świadomość własnej osobowości, własnych możliwości, zwłaszcza twórczych» Samoświadomość artystyczna, pisarska. 2. «świadomość więzi i odrębności grupowej» Samoświadomość pokoleniowa, narodowa … Słownik języka polskiego
zmącić — dk VIa, zmącićcę, zmącićcisz, zmąć, zmącićcił, zmącićcony rzad. zmącać ndk I, zmącićam, zmącićasz, zmącićają, zmącićaj, zmącićał, zmącićany 1. «uczynić (płyn) mętnym, nie przezroczystym; zburzyć, zbełtać, skłócić» Zmącić lekarstwo w butelce.… … Słownik języka polskiego
gnieść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, gniotę, gniecie, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} deformować lub miażdżyć, naciskając z siłą; przyciskać, tłamsić kogoś, coś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świadomy — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}świadom {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, świadomymi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma świadomość czegoś, zdaje sobie z czegoś sprawę, wie o … Langenscheidt Polski wyjaśnień
